Weg met die ouder-kind patronen in je ADHD relatie. 5 gouden tips.

Ouder-kind patronen in de ADHD-relatie. Hoe doorbreek je dit rollenpatroon, waarbij jij de ouder bent en je ADHD-partner de rol van het kind speelt? Ontdek 5 gouden tips om uit de ouderrol te stappen.

Strijd en ongelijkwaardigheid

Gelijkwaardigheid is het antwoord op het probleem. Ouder-kind patronen zijn per definitie ongelijkwaardig. Ze zorgen voor veel strijd, waarbij de niet-ADHD partner als een ouderfiguur de ADHD-partner (het kind) corrigeert, veroordeelt, redt en…het uiteindelijk opgeeft, omdat er niets lijkt te veranderen. Het gevolg is verdriet, boosheid en frustratie. De keuze om alleen verder te gaan is dan dichtbij.

Laten we eens kijken hoe we dit kunnen omkeren.

  1. Kom in contact met je emoties, je kwetsbaarheid is je kracht.

Hoe minder je zelf in contact bent met je emoties, hoe moeilijker het is om je eigen rol in relatie met je partner te herkennen.

Bijvoorbeeld: Je reageert boos op je partner omdat hij/zij (alweer) een voor jou belangrijke afspraak tussen jullie is vergeten. Je verwijt hem: ‘Ben je het nu alweer vergeten?’ en concludeert: ‘Ik ben niet belangrijk voor je’. Maar klopt dat wel?

  • Hoe zal je partner op jouw boosheid reageren? ‘Maak er niet zo’n punt van, ik ben het gewoon vergeten, dat kan toch gebeuren? Of jij wel of niet belangrijk voor me bent heeft daar niets mee te maken’. Dit mondt uit in een welles-nietes-spel.
  • Vraag jezelf eens af: ben je werkelijk boos, of voel je je gekwetst? En als je gekwetst bent, wat houdt je dan tegen om te zeggen hoe je je werkelijk voelt? ‘Ik voel me gekwetst dat je onze afspraak weer bent vergeten en dan ga ik twijfelen of ik wel belangrijk voor je ben.’
  • Hoe zal je partner reageren op bovenstaande? ‘Ik vind het heel vervelend dat ik het vergeten ben, want je bent heel belangrijk voor me. Hoe kan ik het goedmaken?’

Bovenstaande zijn natuurlijk alleen maar voorbeelden van hoe zo’n gesprek kan verlopen. Wanneer jij je kwetsbaarheid toont aan je partner, ontstaat er een oplossingsgericht gesprek, en dat is waar je uiteindelijk naartoe wilt, toch?

Om in contact te komen met je emoties moet je je bewust zijn van alle zintuigelijke sensaties (horen, proeven, voelen, ruiken, zien). Bewustwording betekent dat al deze zintuigelijke sensaties, evenals externe prikkels, er mogen zijn en dat deze zonder oordeel en zonder interpretaties geobserveerd worden.

  1. Leef in het hier en nu

Leven in het hier en nu betekent dat je voelt, denkt en je gedraag op een manier die aansluit bij de situatie in het hier en nu.

Wanneer je tegenover je partner in een ouderrol zit, dan komen je gedrag, gedachten en gevoelens voort uit de waarden en normen die je van ouderfiguren hebt meegekregen. Deze zijn vaak kritisch en (ver)oordelend of juist heel betuttelend.

Wanneer je tegenover je partner in een kindrol zit, zijn je gedrag, gedachten en gevoelens echo’s uit het verleden, van toen je een kind was. Je gedrag kan heel opstandig zijn, of juist heel aangepast: ‘Als jij wil dat ik dat doe, dan doe ik dat wel.’

Door in het hier en nu te blijven reageer je op een situatie met de inzet van de nu aanwezige capaciteiten en mogelijkheden.

  1. Wees zelf af en toe een kind

Kind zijn betekent spelen, luchtigheid, plagen, lachen, etc.

  • Probeer eens met een kwinkslag uit een lastige situatie te komen.
  • Plaag je partner liefdevol, wanneer hij zijn sleutels weer eens kwijt is.
  • Lach vaker om de onhebbelijkheden van je partner
  • Neem het leven eens wat minder serieus, je hebt er maar één!
  • Doe eens gewoon gek.
  • Ga dansen, een prima manier om samen in beweging te komen.

 

  1. Wordt assertief

Assertiviteit wordt vaak verward met agressiviteit. Agressiviteit heeft vaak te maken met angsten, onzekerheid en verwachtingen over het gedrag van de ander. Assertiviteit is het opkomen voor je eigen belangen zonder die van de ander uit het oog te verliezen. Een belangrijke regel bij assertiviteit is respect hebben voor jezelf èn voor de ander.

Hoe doe je dat?

  • Geef ik-boodschappen
  • Beschrijf het specifieke gedrag waar je je aan stoort
  • Uit je gevoelens over dat gedrag
  • Vertel wat je wel wilt.

Bijvoorbeeld: Je bent een verhaal aan het vertellen en je partner raakt elke keer afgeleid door sms’jes op zijn telefoon.

Jij: ‘Ik vind het heel vervelend dat je elke keer je telefoon checkt. Dan krijg ik het gevoel dat mijn verhaal je niet interesseert. Ik zou het fijn vinden als je je telefoon even uitzet, terwijl we praten.’

Je kunt je grenzen op deze manier heel goed aangeven, zonder de ander aan te vallen.

  1. Zorg voor jezelf

Het hebben van een partner (en vaak gezin) met ADHD kost veel energie. Er wordt meer gegeven dan genomen, omdat de situatie daar nu eenmaal om vraagt. Toch is het belangrijk om de balans tussen geven en nemen in evenwicht te brengen, zodat er energie overblijft voor andere dingen. Hoe kun je nu goed voor jezelf zorgen?

Natuurlijk door voldoende nachtrust te nemen, gezond te eten en voldoende lichaamsbeweging te krijgen. Maar ook door:

  • Tijd te besteden aan leuke en ontspannende activiteiten
  • Dingen waar je energie van krijgt in je agenda inplannen (en je hieraan te houden!)
  • Jezelf te ontplooien en ontwikkelen
  • Jezelf terug te kunnen trekken op een fijne, rustige plek
  • Niet te streng te zijn voor jezelf
  • Vaker nee te zeggen
  • Naar je intuïtie te luisteren
  • Je grenzen te bewaken
  • Verantwoordelijkheden daar neer te leggen waar ze horen
  • Je perfectionisme af te schudden

Train jezelf om de ouderrol in jezelf te herkennen en oefen zo vaak je kunt om niet in die valkuil te stappen. Je zult je beter voelen, meer rust hebben. Ook zal het je relatie ten goede komen, omdat je partner door jouw veranderde gedrag wordt uitgenodigd om uit zijn of haar kindrol te stappen. Een win-win situatie dus!

Veel Succes!